The Elder Scrolls Wiki
Register
Advertisement

Старое каралеўства — дзяржава у міре Нірна.

Апісанне[]

Старое каралеўства або Першая імперыя нордаў — адзіная незалежная дзяржава нордаў за ўсю гісторыю Тамрыэля. Было заснавана ў Першай Эрэ намеснікам Скайрыма Харальдам. Існавала з 1Э 143 па 1Э 420 (каля 277 гадоў).

Гісторыя[]

Зубчатая карона

Зубчатая карона — рэгалія каралёў Старога каралеўства нордаў.

Пасля таго, як Атмора стала неабжытай, намеснік Скайрыма з роду Ісграмора Харальд абвясціў незалежнасць ад Атморы ў 1Э 143 і заснаваў Савет ярлаў. Так ён стаў Вярхоўным каралём Скайрыма. Яму належала заслуга канчатковага знішчэння культу цмокаў. У 1Э 221 яго трон атрымаў у спадчыну яго старэйшы сын Х'ялмер, які памёр у наступным годзе. Яго малодшы брат Врэйдж Адораны ўзышоў на трон і стаў адным з самых вялікіх кіраўнікоў нордаў. Падчас праўлення караля Врэйджа Адоранага Скайрым пашырае свае ўладанні. На ўсход размешчана тэрыторыя велатійцаў, якую норды называюць Двемерет і, пазней, Данмерет, вядомая зараз як Мораўінд — гэта землі аселых двемераў і качавых кімераў. Яе заваёва лічыцца адным з ключавых падзей Першай Эры. На захадзе Скайрым захоплівае значную частку цяперашняга Хай Рока — тэрыторыі, якая належыла Дірэнні (кіруючаму клану альдмераў) і нядічэскім народам (продкам брэтонцаў і прота-сірадзільцаў, якія ўжо жылі там сярод эльфаў). З'яўленне нордаў парушае раўнавагу сіл паміж недамі і эльфамі. Нягледзячы на ​​заваёву Хай Рока, клан Дірэнні ня зьнішчаны і працягвае аказваць супраціў нордаў. За пяцьдзесят гадоў Скайрым пакарае ўвесь паўночны Тамрыэль, уключаючы большую частку сучаснага Хай Рока, ладную частку Нібянейскай даліны і ўвесь Мораўінд. Так утварылася Першая імперыя нордаў. Падчас кіравання наступнага караля Гелліра у двемераў Скайрыма пачаліся вайны за этэрій. Яго пераемнік Боргас забараніў стары нордскі пантэон, замяніўшы яго на Восем бажаствоў Алесіанскай імперыі, з якой ён заключыў саюз у вайне з басмерамі. Боргас Вінтерхолдскій загінуў на Дзікім паляванні і Савет не пасадзіў відавочнага спадчынніка — Ханса — на трон. Гэта прывяло да пачатку Вайны пасада ў спадчыну. У 1Э 420 вайна скончылася і Першая імперыя нордаў, якая страціла ўсе тэрыторыі па-за Скайрыма, спыніла сваё існаванне.

Агульныя звесткі[]

Віндхельм - каралеўскі дварэц уначы

Дварэц Ісграмора

Тэрытарыяльны склад[]

У склад Першай імперыі нордаў ўваходзілі: Скайрым, частка Хай Рока, некаторая частка Двемерета і частка Нібянейскай даліны. Усе гэтыя тэрыторыі былі заваяваныя ў часы Врэйджа Адоранага і страчаны пасля смерці караля Боргаса. Напрыклад, двемеры і кімеры аб'ядналіся і вярнулі сабе заваяваныя нордамі тэрыторыі Мораўінда.

Насельніцтва[]

На тэрыторыі імперыі акрамя нордаў жылі неды, брэтоны, оркі. Падчас Вайны пасада ў спадчыну амаль усе гэтыя народы атрымалі незалежнасць ад Скайрыма.

Культура[]

Скайрым і норды, якія насяляюць яго, маюць сваю унікальную паўночную культуру, якую яны спрабавалі распаўсюдзіць на тэрыторыі імперыі, заснаваўшы некаторыя гарады Хай Рока. Культура Скайрыма мае атморскія вытокі і зарадзілася ў познюю Меретічэскую эру.

Рэлігія[]

Да часу станаўлення каралеўства норды адмовіліся ад Атморскага татэмнага культу і наступнага Культу Цмокаў, скінутага ў выніку Вайны драконаў. На змену ім прыйшоў Традыцыйны нордскі пантэон.

Традыцыйны нордскі пантэон: Алдуін, Дібела, Аркей, Тсун, Мара, Стэндар, Кін, Юліанас, Шор, Ісмір, Хермеус Мора, Малакат.

У часы Боргаса была ўведзена алесіанская рэлігія Васьмі бажаствоў.

Спіс кіраўнікоў[]

  • Харальд (1Э 143–1Э 221) — 13. кіраўнік у родзе Ісграмора і першы Вярхоўны Кароль Скайрыма;
  • Х'ялмер (1Э 221–1Э 222);
  • Врэйдж Адораны (1Э 222–1Э 2?);
  • Геллір (1Э 2?–1Э ?);
  • Боргас (1Э ?–1Э 369) — пяты Вярхоўны кароль Скайрыма і апошні ў дынастыі Ісграмора.
Advertisement